R230

Mercedes-Benz R230 jest piątą generacją prestiżowej serii roadsterów SL. Został wdrożony do produkcji w roku 2001, w marcu 2006 roku zaś przeszedł face-lifting. Zastąpił w ofercie model R129.
Technicznie SL (R230) spokrewniony jest z klasą S (W220) oraz coupe serii CL (C215). W każdym z tych trzech luksusowych samochodów zastosowano podwozie o niemal jednakowej konstrukcji, w bogatszych wersjach wyposażeniowych montowane jest pneumatyczne zawieszenie Active Body Control. Każde z aut wykorzystuje podobny układ napędowy (skrzynie biegów i silniki).
W modelu R230 zastosowano wiele innowacyjnych rozwiązań, wśród których można wyróżnić:

• konstrukcję dachu - wytworzonego z aluminium, składanego przez hydrauliczne podnośniki (cały proces jest automatyczny, uruchamiany poprzez pociągnięcie dźwigienki we wnętrzu; trwa on 16 sekund),
• system Keyless go, pozwalający na otwarcie i uruchomienie samochodu bez użycia kluczyka (zamiast niego - karta, która identyfikuje właściciela, musi znajdować się w odpowiedniej odległości od pojazdu),
• aktywny tempomat Distronic (laser, umieszczony na grillu, bada przestrzeń przed samochodem - jeśli w zasięgu kilkudziesięciu metrów znajduje się inny pojazd, tempomat zwalnia auto, jeśli zaś ów pojazd "usunie" się z drogi, wówczas tempomat "przyspiesza" auto do pierwotnie ustalonej prędkości),
• samopoziomujące pneumatyczne zawieszenie Active Body Control (redukuje przechyły nadwozia podczas hamowania, przyspieszania i skręcania).

Nadwozie modelu R230, zaopatrzone we wloty powietrza na masce oraz na przednich błotnikach, nawiązuje do karoserii słynnego "skrzydlatego" 300 SL (W198) - pierwszego SL-a.

Modele (2001 - 03.2006)

W 2001 generacja R230 zadebiutowała dwoma modelami:

• SL 500
• SL 55 AMG

Obydwa wyposażone były w ośmiocylindrowy silnik typ M113, przy czym do wersji AMG dołożono sprężarkę Roots'a, co znacznie zwiększyło dynamikę. Do obydwu modeli zamontowano 5-biegową automatyczną skrzynię biegów, umożliwiającą sekwencyjną zmianę przełożeń.
Na początku roku 2003 zaprezentowano kolejne wersje:

• SL 350 - wyposażony w oszczędny, ale i mniej dynamiczny silnik 6-cylindrowy (typ M112)
• SL 600 - wyposażony w silnik 12-cylindrowy typ M275, pochodzący z S-klasy W220.

Paradoksalnie, model 600 miał nieco lepsze osiągi od wersji 55 AMG, bowiem jego 12-cylindrowy, podwójnie turbodoładowany silnik generował większy moment obrotowy. Sytuacja zmieniła się, gdy w sierpniu 2004 roku do oferty wszedł model:

• SL 65 AMG - wyposażony w podrasowaną wersję silnika z modelu 600 (typ M275).

Ów motor generował niebotyczny moment obrotowy - 1000 Nm, przy bardzo niskich, jak na silnik benzynowy, obrotach (2000-4000 obr/min). Do niedawna była to rekordowa wartość, jeśli chodzi o samochód osobowy. Obecnie większym momentem może się pochwalić tylko kilka aut, w tym Bugatti Veyron.
Również od 2004 roku, opcjonalnie, dostępna była nowoczesna 7-biegowa skrzynia automatyczna 7G-Tronic z modelami SL 350 i SL 500

Modele (03.2006 - dziś)

W ostatnim dniu lutego 2006 roku na Geneva Motor Show zaprezentowano zmodyfikowane modele serii R230. Zmiany dotyczyły przede wszystkim silników. Zmieniono napęd w modelach SL 350 i SL 500 - silniki typu M112 i M113 zamieniono na całkiem nowe: M272 oraz M273 (odpowiednio: V6 i V8 w układzie DOHC ze zmiennymi fazami rozrządu). Silnik M113 pozostał jednak pod maską SL-a 55, zwiększono nieco jego osiągi. Podobna zmiana zaszła w modelu SL 600 - po prostu delikatnie podniesiono parametry już montowanego silnika M275. Bez modyfikacji zaś ostał się motor w modelu SL 65.
Cechy odświeżonego nadwozia, pokazanego na salonie genewskim, to m.in:

• nowy kształt przedniego zderzaka
• nowy 3-szczeblowy grill
• nowe klosze lamp tylnych (z poziomym białym paskiem)
• nowe wzory felg aluminiowych

Nieznacznie zmieniono również wygląd wersji AMG:

• SL 55 - nowy kształt zderzaków, progów i felg
• SL 65 - nowy kształt wlotów powietrza (chłodzącego hamulce) oraz czterech rur wydechowych.

Modyfikacje techniczne, wprowadzone w marcu 2006, to przede wszystkim:

• zawieszenie ABC drugiej generacji
• skrzynia 7G-Tronic o krótszym czasie reakcji
• bardziej bezpośredni układ kierowniczy
• lepsze materiały wykończeniowe wnętrza
• bi-ksenonowe reflektory w standardzie

W Stanach Zjednoczonych model SL 500 po marcowym liftingu zmienił nazwę na SL 550.

Wersje AMG

Mercedes-Benz SL 55 AMG (R230) 

Wersje przygotowane przez AMG różnią się od modeli "seryjnych", nie tylko silnikami, ale też wyglądem zewnętrznym. Zaopatrzone są w inne:

• zderzaki i progi, zapewniające lepszą dynamikę (różny komplet dla modelu SL 55 oraz SL 65)
• wzory felg aluminiowych
• lampy tylne (przyciemnione klosze)
• układ wydechowy (usportowiony, zakończony czterema końcówkami)

Także modele "seryjne" mogą być, za dopłatą, doposażone w ów pakiet stylistyczny. Jednocześnie, do wersji SL 55 można dokupić pakiet Performance, czyli ospojlerowanie z modelu SL 65.

Osiągi

 

• *ograniczona elektronicznie do 250 km/h
• **ograniczona elektronicznie do 300 km/h (opcja AMG)
• ***bez ograniczenia (również opcja AMG)

Warto zauważyć, że SL 65 AMG osiąga minimalnie wyższą prędkość maksymalną, niż supersamochód SLR McLaren.

R129

 

Mercedes-Benz R129 jest czwartą generacją popularnej serii luksusowych roadsterów SL. Został zaprezentowany na salonie genewskim w 1989 roku jako następca modelu R107.
Technicznie R129 nie był konstrukcją całkiem nową, przejął bowiem część rozwiązań w podwoziu od modelu W201 oraz niektóre silniki od W124. W czasie swojej premiery jednak uchodził za auto innowacyjne, zastosowano w nim elektrohydraulicznie składany miękki dach oraz ręcznie nakładany hardtop; po raz pierwszy zamontowano system windshaft – kratkę osłaniającą pasażerów kabrioletu przed wiatrem, umocowaną za siedzeniami, wysuwaną na życzenie kierowcy; jako jeden z pierwszych samochodów, R129 standardowo wyposażony był w system ABS.
Tradycji stało się zadość – nowa generacja SL-a po raz kolejny była znacznie cięższa od poprzedniej. Różnica masy między podstawowymi wersjami silnikowymi R129 i R107 wynosiła przeszło 100 kg. Nowy model nie stracił jednak na dynamice, ponieważ zastosowano w nim mocniejsze, acz nie większe, silniki. W międzyczasie zacieśniła się współpraca Mercedesa z AMG. Zaowocowało to powstaniem fabrycznie podrasowanych modeli. Montowano w nich duże silniki, zdecydowanie mocniejsze od seryjnych.

Modele

W czasie produkcji, model R129 przeszedł w 1995 roku dość istotne zmiany konstrukcyjne, jak i stylistyczne. Wyróżnia się zatem dwie serie modelu.

Seria I (03.1989–09.1995)

Zaprezentowane w Genewie nadwozie charakteryzowało się m.in.:

• dwutonowym lakierowaniem (zderzaki jaśniejsze),
• pomarańczowymi kloszami kierunkowskazów przednich i tylnych,
• klamkami drzwi wykonanymi z czarnego plastiku,
• grillem z siedmioma cienkimi szczeblami.

Silniki to konstrukcje nowe (typ M119) lub pochodzące od modelu W124 (typ M103). W ofercie są dwa rodzaje skrzyń biegów: 5-biegowa manualna (standard w modelach 6-cylindrowych) i 4-biegowa automatyczna (standard w modelach 8- i 12-cylindrowych, w 6-cylindrowych wyposażenie opcjonalne).

• 300 SL – silnik typ M103; rzędowy 6-cylindrowy; pojemność: 2960 cm³; moc: 190 KM; moment obrotowy: 260 Nm
• 300 SL-24 – silnik typ M104; rzędowy 6-cylindrowy; pojemność: 2960 cm³; moc: 231 KM; moment obrotowy: 272 Nm
• 500 SL – silnik typ M119; widlasty 8-cylindrowy; pojemność: 4973 cm³; moc: 326 KM; moment obrotowy 450 Nm

W październiku 1992 roku wprowadzono do oferty model z silnikiem 12-cylindrowym, pochodzącym z modelu W140.

• 600 SL – silnik typ M120; widlasty 12-cylindrowy; pojemność: 5987 cm³; moc: 408 KM; moment obrotowy: 580 Nm

W czerwcu 1993 roku nastąpiła zmiana nazewnictwa – skrót "SL" znalazł się przed oznaczeniem liczbowym. Taki porządek trwa do dziś. Jednocześnie wycofano z oferty silnik typ M103 oraz unowocześniono typ M104, co zaowocowało zamianą wersji 300 SL i 300 SL-24 na, odpowiednio: SL 280 i SL 320.

• SL 280 – silnik typ M104; rzędowy 6-cylindrowy; pojemność: 2799 cm³; moc: 193 KM; moment obrotowy: 270 Nm
• SL 320 – silnik typ M104; rzędowy 6-cylindrowy; pojemność: 3199 cm³; moc: 231 KM; moment obrotowy: 315 Nm

W drugiej połowie 1993 swoją premierę miał pierwszy seryjny SL przerabiany przez AMG

• SL 60 AMG – silnik typ M119; widlasty 8-cylindrowy; pojemność: 5956 cm³; moc: 381 KM; moment obrotowy: 580 Nm

Seria II (09.1995–06.2001)

Została zaprezentowana na targach we Frankfurcie, we wrześniu 1995. Nadwozie różniło się od serii I kilkoma detalami:

• inny kształt zderzaków przednich i tylnych, oraz progów,
• klosze kierunkowskazów tylnych – czerwone, przednich – przezroczyste,
• grill z sześcioma grubszymi szczeblami,
• dyskretne modyfikacje wnętrza: lepsze materiały, nowy kształt siedzeń i kierownicy,
• opcjonalny "Glasdach" (przezroczysty dach panoramiczny).

Seria II obfitowała w liczne nowinki techniczne, m.in.:

• 5-biegową skrzynię automatyczną, sterowaną elektronicznie (standard w modelach z silnikami V8 i V12),
• system stabilizacji toru jazdy ESP (standardowo tylko w wersji silnikiem V12)
• reflektory ksenonowe (opcjonalnie)

Silniki nie uległy modyfikacjom (SL 280, SL 320, SL 500, SL 600, SL 60 AMG).
W kwietniu 1998 zmodernizowano nadwozie o następujące szczegóły:

• klamki drzwi lakierowane na kolor nadwozia,
• owalne lusterka boczne,
• nowe materiały we wnętrzu oraz nowy kształt wskaźników i kierownicy.

Zastosowano zmodernizowane silniki V8 i V6.

• SL 280 – silnik typ M112; widlasty 6-cylindrowy; pojemność: 2799 cm³; moc: 204 KM; moment obrotowy: 270 Nm
• SL 320 – silnik typ M112; widlasty 6-cylindrowy; pojemność: 3199 cm³; moc: 224 KM; moment obrotowy: 315 Nm
• SL 500 – silnik typ M113; widlasty 8-cylindrowy; pojemność: 4966 cm³; moc: 306 KM; moment obrotowy: 460 Nm

W czerwcu 1998 wycofano z oferty model SL 60 AMG. Na początku 1999 zastąpiono go dwiema nowymi wersjami:

• SL 55 AMG – silnik typ M113; widlasty 8-cylindrowy; pojemność: 5439 cm³; moc: 354 KM; moment obrotowy: 530 Nm
• SL 73 AMG – silnik typ M120; widlasty 12-cylindrowy; pojemność: 7291 cm³; moc: 525 KM; moment obrotowy: 750 Nm

Silnik typ M120 z modelu SL 73 jest obecnie wykorzystywany w niektórych wersjach Pagani Zondy.

R107

Mercedes-Benz SL (R107) jest trzecią generacją prestiżowej serii roadsterów SL (niem. Sport Leicht - Sportowy, Lekki). Zaprezentowany został w 1971, zastępując tym samym popularną "Pagodę" (W113). Kilka miesięcy po premierze roadstera pokazano bliźniaczą wersję ze stałym twardym dachem - SLC (C107). Samochody, pozornie bardzo do siebie podobne, znacznie różnią się jeśli chodzi o długość - SLC jest o 36 centymetrów dłuższy od SL-a. Niektóre konstrukcyjne rozwiązania R107 są zapożyczone od modeli W116 S-klasse (nadwozie i silniki) oraz W114 (elementy zawieszenia). W większości jednak, "Stosiódemka" jest niezależną, nową konstrukcją.
Głównym rynkiem zbytu SL-a (R107) miały być Stany Zjednoczone. To tam kierowano większość produkcji. Auta eksportowane za wielką wodę różniły się od swoich europejskich braci. Wersje amerykańskie charakteryzowały się:

• bardziej miękkimi nastawami zawieszenia,
• silnikami o obniżonym stopniu sprężania, ze względu na restrykcyjne normy emisji spalin,
• ośmiocalowymi "bezpiecznymi" zderzakami przednimi i tylnymi,
• światłami przednimi, spełniającymi amerykańskie normy.

Zmiany dotyczyły więc zarówno mechaniki, jak i nadwozia. Niektóre silniki występowały tylko w USA, niektóre zaś tylko w Europie

Silniki (chronologicznie) i napęd

• 350 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 3499 cm³, moc: 195-200 KM, produkcja: 1971-1980
• 450 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4520 cm³, moc: 217-225 KM, produkcja: 1971-1980
  • 280 SL - typ: M110, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2743 cm³, moc: 170-185 KM, produkcja: 1974-1985
    • 380 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 3818 cm³, moc: 204-218 KM, produkcja: 1980-1985
    • 500 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4973 cm³, moc: 231-240 KM, produkcja: 1980-1989
      • 300 SL - typ: M103, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2960 cm³, moc: 180-188 KM, produkcja: 1985-1989
      • 420 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4196 cm³, moc: 204-218 KM, produkcja: 1985-1989
      • 560 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 5547 cm³, moc: 231 KM, produkcja: 1985-1989

Do przeniesienia napędu służyły skrzynie automatyczne 3- i 4-biegowe, stosowane standardowo w silnikach ośmiocylindrowych oraz manualne 4- lub 5-biegowe, standardowo podczepione do jednostek 6-cylindrowych.

Historia

Przed SL-em (R107) stały inne cele niż przed jego poprzednikiem. Nowy samochód miał być większy, bardziej komfortowy, bezpieczniejszy oraz, co najważniejsze, bardziej dynamiczny. SL miał przeskoczyć do wyższej klasy i stać się kompromisem pomiędzy, właśnie kończącymi swój żywot, 4-miejscowymi kabrioletami serii W111 (280 SE 3,5) a małymi roadsterami serii W113 (230/250/280 SL "Pagoda"). Nowa konstrukcja, zaprezentowana w 1971, zdawała się spełniać te wymogi.

"Stosiódemka" urosła względem poprzednika - była o 10 cm dłuższa i o 3 cm szersza. Poskutkowało to większą ilością miejsca w kabinie, do wykończenia której użyto miękkich, bezpiecznych materiałów. Ze względu na bezpieczeństwo w razie dachowania, wzmocniono konstrukcję przednich słupków. Wyniki testów zderzeniowych wykazały, że te poprawki dały o 50% większą sztywność w stosunku do "Pagody". Samochód z wszystkimi wzmocnieniami ważył jednak sporo więcej od poprzednika (przeszło 200kg). Konieczne zatem było zamontowanie mocniejszych jednostek napędowych. Jako pierwszy do napędu posłużył typ M116 o pojemności 3499 cm³ i mocy 200 KM (350 SL). Kilka miesięcy później, początkowo tylko na rynek amerykański, wprowadzono motor typu M117 o pojemności 4520 cm³ i mocy 225 KM (450 SL).
W trakcie produkcji SL (R107) przeszedł wiele zmian kosmetycznych oraz mechanicznych. Pierwszą z nich datuje się na rok 1973, kiedy, w związku z kryzysem paliwowym, dołączono do oferty oszczędny 6-cylindrowy silnik DOHC (ang. Double OverHead Camshaft - podwójny wałek rozrządu w głowicy) typu M110 o pojemności 2743 cm³. Ze względu na małą pojemność, wersje z tym silnikiem nie były eksportowane do USA, jednakże występowały tam w wyniku tzw. importu własnego.
Następną zmianą natury mechanicznej było zastosowanie katalizatora spalin do wszystkich silników w 1975, co poskutkowało nieznacznym pogorszeniem osiągów (mniejsza moc). W 1980 roku zaś miała miejsce pierwsza wymiana silników: typ M116 (3499 cm³) rozwiercono do pojemności 3818 cm³, typ M117 (4520 cm³) natomiast do pojemności 4973 cm³. Ten ostatni oferowany był tylko w Europie. Na rynku amerykańskim więc topowym motorem został M116 o pojemności tylko 3818 cm³. Ten marazm trwał aż do 1985, kiedy to po raz kolejny nastąpiło odświeżenie gamy jednostek napędowych: na rynku europejskim silnik M110 zastąpiony został przez M103 o pojemności 2960 cm³ oraz motor M116 rozwiercono do 4196 cm³. Nowością na rynkach amerykańskim, japońskim i australijskim był silnik M117 rozwiercony do niebotycznych 5547 cm³. Mimo pojemności, nie był on jednak najmocniejszą jednostką montowaną w R107, bowiem jego potencjał ograniczały restrykcyjne normy emisji spalin.
W roku 1985, odświeżeniu palety silników towarzyszyło odświeżenie nadwozia. Zmienione zostały m.in. przedni zderzak, progi, wzory felg aluminiowych. W takiej formie R107 produkowany był do 1989. W tym roku zaprzestano wytwarzania tego bardzo popularnego modelu.. Żywot R107 trwał aż 18 lat, jest to więc najdłużej, po klasie G, produkowany Mercedes w historii. Jego następcą został model R129, produkowany w latach 1989-2001.

 

.

W113 Pagoda

Mercedes-Benz W113 jest drugą generacją prestiżowej serii roadsterów SL. Został zaprezentowany na salonie genewskim w 1963 roku jako następca sportowego 300 SL Roadster. Zaraz po premierze, dziennikarze nadali nowemu modelowi przydomek "Pagoda". Wynikał on z wklęsłego kształtu dachu (wersji hardtop), który przypominał zadaszenie dalekowschodnich świątyń. Projektantem Pagody, jak i wielu ówczesnych Mercedesów klasy wyższej, był Francuz Paul Bracq. Stworzone przez niego nadwozie nowego roadstera, w swoich czasach, uchodziło za bardzo nowoczesne.
Mechanicznie SL W113 spokrewniony był z modelem 220 SE (W111). "Odziedziczył" po nim m.in. przednie niezależne zawieszenie, dwuobwodowy układ hamulcowy wyposażony w tarcze na przedniej osi, zmodyfikowany silnik. Przy projektowaniu W113 dużo uwagi poświęcono bezpieczeństwu. Zastosowano kontrolowane strefy zgniotu, usztywniono kabinę pasażerską, opcjonalnie montowano pasy bezpieczeństwa, wnętrze pozbawiono niebezpiecznych kantów. Bezpieczny SL stracił pierwotną lekkość. W celu obniżenia masy auta do budowy niektórych elementów (pokrywa bagażnika, maska, poszycia drzwi) użyto aluminium.
Pagodę produkowano do roku 1971. Powstało 48 912 samochodów. To dużo, zważywszy, że W113 był topowym modelem sportowym Mercedesa. Już w latach 60. zyskał miano kultowego. Obecnie, głównie ze względu na swoją niezawodność, jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych samochodów klasycznych. Styl lat 60. jest dostępny za, względnie, niewielkie pieniądze. Nie brakuje firm specjalizujących się w odrestaurowywaniu W113.
Następcą Pagody jest dużo cięższy i bezpieczniejszy, choć nie mniej popularny, model R107.

Modele

Rozwiązania techniczne stosowane w Pagodzie zmieniały się na przestrzeni lat, przy czym nadwozie nie przeszło żadnych liftingów.

230 SL

• Lata produkcji: 1963 - 1966
• Silnik: typ M127 II, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2281 cm³, moc: 150 KM
• Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna
• Wyprodukowano: 19 831 sztuk

Do pierwszych W113 montowano rozwiercony i zmodyfikowany (bardziej efektywny bezpośredni wtrysk) silnik z ówczesnej S-klasy (W111). Motory początkowo montowano głównie z ręcznymi 4-biegowymi skrzyniami. Rychło jednak sytuacja uległa zmianie, okazało się bowiem, że na rynku amerykańskim Pagoda zdobyła dużą popularność. Zaczęły przeważać skrzynie automatyczne.
Modele 230 SL uchodzą za najmniej zaawansowane technicznie i jednocześnie najbardziej sportowe odmiany Pagody. Na tylnej osi zamontowane były hamulce bębnowe, zawieszenie miało względnie twarde nastawy, silnik zaś najlepiej pracował na wysokich obrotach. Prędkość maksymalna wynosiła około 200 km/h, natomiast "setkę" auto osiągało w niecałe 10 sekund.

250 SL

• Lata produkcji: 1966 - 1967
• Silnik: typ M129 III, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2496 cm³, moc: 150 KM
• Skrzynia biegów: 5-biegowa manualna ZF lub 4-biegowa automatyczna
• Wyprodukowano: 5 196 sztuk

Sprzedaż wersji 250 SL rozpoczęto w Styczniu 1967. W cenniku widniała przez rok, jest więc najrzadszą odmianą Pagody. Jedyną poważną modyfikacją był nowy, większy silnik. Moc nie wzrosła, jednak wyrównała się krzywa momentu obrotowego. W efekcie samochód sprawnie przyspieszał w szerszym zakresie obrotów. Wraz z dynamiką, rosła, niestety, masa. Potrzebne były skuteczniejsze hamulce, więc bębny na tylnej osi zastąpiono tarczami.
Modele 250 SL stanowią kontynuację filozofii 230 SL - dynamika przeważa w nich nad komfortem. Masa aut wzrosła jednak tak bardzo, że pokonanie bariery 200 km/h stało się niewykonalne.

280 SL

• Lata produkcji: 1968 - 1971
• Silnik: typ M130, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2778 cm³, moc: 170 KM
• Skrzynia biegów: 5-biegowa manualna ZF lub 4-biegowa automatyczna
• Wyprodukowano: 23 885 sztuk

Ostatnia wersja Pagody - 280 SL, uchodzi za najbardziej dopracowaną. Jest przy tym najcięższa i najbardziej komfortowa. Mając na względzie rynek amerykański, konstruktorzy Mercedesa zastosowali w niej bardziej miękkie zawieszenie. Największą modyfikacją, po raz kolejny, był nowy, większy silnik. Moc i moment obrotowy wzrosły, zapewniając autu przyzwoite osiągi. Ponownie, prędkość maksymalna oscylowała w granicach 200 km/h, osiągnięcie "setki" zaś trwało około 9 sekund.
Model 280 SL, ponieważ łączył w sobie zalety dwóch poprzednich generacji, był najlepiej sprzedająca się odmianą Pagody. Obecnie jest najbardziej poszukiwanym wariantem przez kolekcjonerów. Większość aut została wyeksportowana do Stanów Zjednoczonych, toteż przeważały skrzynie automatyczne.

W198 Gullwing 300 SL

Mercedes-Benz 300 SL (Gullwing) - model samochodu marki Mercedes, noszący wewnętrzne oznaczenie W 198, który miał swoją premierę w lutym 1954 roku podczas salonu motoryzacyjnego "International Motor Sports Show" w Nowym Jorku. Wyprodukowano 3258 egzemplarzy .
Pierwowzorem 300 SL był wprowadzony 2 lata wcześniej sportowy wóz 300 S, z którego przejęto nowoczesny silnik wyposażony we wtrysk paliwa oraz przestrzenną ramę o skomplikowanej konstrukcji, którą spawano z rurek o niewielkiej średnicy. Mimo nienajlepszej sytuacji finansowej w 1954 roku Mercedes postanowił wprowadzić do produkcji seryjną wersję tego samochodu. Mercedes-Benz 300 SL początkowo był uznawany za auto sportowe. Brał udział w wyścigach na torze w Le Mans, Norymberdze i Carrera Panamericana Mexico.
Samochód wyposażony jest w podnoszone do góry drzwi oraz płaską karoserię z podkreślonymi wcięciami. Niezwykłej w latach 50. konstrukcji drzwi, otwierające się do góry razem z fragmentami dachu, kształtem przypominające nieco skrzydło, zapewniły mu po angielsku potoczną nazwę Gullwing ("skrzydło mewy"), która przylgnęła historycznie do tego modelu. Powodem zastosowania takiego rozwiązania nie były wcale względy natury estetycznej, choć bez wątpienia nadały samochodowi w tym zakresie niepowtarzalny i do dziś ciekawy charakter. Aby zapewnić odpowiednią sztywność nadwozia, samochód miał bardzo wysokie progi i zastosowanie klasycznie otwieranych drzwi - przestało wchodzić w rachubę, konstruktorzy zdecydowali się zatem na drzwi otwierane do góry. Z tego powodu wsiadanie do Mercedesa wymagało pewnej dozy zręczności. Inną ciekawostkę konstrukcyjną może stanowić również fakt zastosowania specjalnie "łamanej" kierownicy - odchylanej do góry przy wsiadaniu. Ze względu na niezwykle ciasną, sportową kabinę, była ona niezbędna, by kierowca w ogóle mógł w niej zająć miejsce. Nadwozie było wykonane z blach stalowych, poza aluminiowymi: drzwiami, maską i pokrywą bagażnika. Bardzo korzystne ze względów aerodynamicznych niskie poprowadzenie maski wymagało pochylenie silnika pod kątem 45 stopni, co z kolei wymusiło zastosowanie tzw. suchej miski olejowej (dość często zresztą używanej w autach sportowych ze względu na lepsze smarowanie silnika podczas dynamicznej jazdy na zakrętach).
W czasach swojej świetności nowy "Gullwing" kosztował 29 000 marek niemieckich, co już wtedy było kwotą zawrotną, szczególnie, gdy porównać ją z niemałą wcale ceną 7 900 marek za współczesny mu model Mercedes-Benz 170 Vb^] Ze względu na swoją unikalność, zachowane egzemplarze samochodu osiągają współcześnie na rynku kolekcjonerskim ogromne ceny, przekraczające nierzadko 1 milion USD.

Dane techniczne

Silnik

• R6 3,0 l (2996 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
• Układ zasilania: bezpośredni wtrysk Bosch
• Średnica cylindra × skok tłoka: 85,00 mm × 88,00 mm
• Stopień sprężania: 8,55:1
• Moc maksymalna: 218 KM (160 kW) przy 5800 obr/min
• Maksymalny moment obrotowy: 275 N•m przy 4600 obr/min

Osiągi

• Przyspieszenie 0-100 km/h: 8,8 s
• Prędkość maksymalna: 217 km/h

 

Mercedes-Benz klasy SL

Mercedes-Benz klasy SL to samochody marki Mercedes-Benz o nadwoziu typu roadster. Początki Mercedesów tej klasy sięgają roku 1954, kiedy to powstała pierwsza generacja tej klasy – Mercedes-Benz 300 SL. Litery SL wzięły się od niemieckiego Sport Leicht, czyli lekkiego samochodu sportowego.

                                         Generacje klasy SL

• W198 – lata 1954 – 1962
• W113 – lata 1963 – 1971
• R107 – lata 1970 – 1989
• R129 – lata 1989 – 2001
• R230 – lata 2001 – nadal

 

♦