Głównym rynkiem zbytu SL-a (R107) miały być Stany Zjednoczone. To tam kierowano większość produkcji. Auta eksportowane za wielką wodę różniły się od swoich europejskich braci. Wersje amerykańskie charakteryzowały się:
- bardziej miękkimi nastawami zawieszenia,
- silnikami o obniżonym stopniu sprężania, ze względu na restrykcyjne normy emisji spalin,
- ośmiocalowymi "bezpiecznymi" zderzakami przednimi i tylnymi,
- światłami przednimi, spełniającymi amerykańskie normy.
Silniki (chronologicznie) i napęd
- 350 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 3499 cm³, moc: 195-200 KM, produkcja: 1971-1980
- 450 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4520 cm³, moc: 217-225 KM, produkcja: 1971-1980
- 280 SL - typ: M110, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2743 cm³, moc: 170-185 KM, produkcja: 1974-1985
- 380 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 3818 cm³, moc: 204-218 KM, produkcja: 1980-1985
- 500 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4973 cm³, moc: 231-240 KM, produkcja: 1980-1989
- 300 SL - typ: M103, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2960 cm³, moc: 180-188 KM, produkcja: 1985-1989
- 420 SL - typ: M116, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 4196 cm³, moc: 204-218 KM, produkcja: 1985-1989
- 560 SL - typ: M117, widlasty 8-cylindrowy, pojemność: 5547 cm³, moc: 231 KM, produkcja: 1985-1989
- 280 SL - typ: M110, rzędowy 6-cylindrowy, pojemność: 2743 cm³, moc: 170-185 KM, produkcja: 1974-1985
Historia
Przed SL-em (R107) stały inne cele niż przed jego poprzednikiem. Nowy samochód miał być większy, bardziej komfortowy, bezpieczniejszy oraz, co najważniejsze, bardziej dynamiczny. SL miał przeskoczyć do wyższej klasy i stać się kompromisem pomiędzy, właśnie kończącymi swój żywot, 4-miejscowymi kabrioletami serii W111 (280 SE 3,5) a małymi roadsterami serii W113 (230/250/280 SL "Pagoda"). Nowa konstrukcja, zaprezentowana w 1971, zdawała się spełniać te wymogi.W trakcie produkcji SL (R107) przeszedł wiele zmian kosmetycznych oraz mechanicznych. Pierwszą z nich datuje się na rok 1973, kiedy, w związku z kryzysem paliwowym, dołączono do oferty oszczędny 6-cylindrowy silnik DOHC (ang. Double OverHead Camshaft - podwójny wałek rozrządu w głowicy) typu M110 o pojemności 2743 cm³. Ze względu na małą pojemność, wersje z tym silnikiem nie były eksportowane do USA, jednakże występowały tam w wyniku tzw. importu własnego.
Następną zmianą natury mechanicznej było zastosowanie katalizatora spalin do wszystkich silników w 1975, co poskutkowało nieznacznym pogorszeniem osiągów (mniejsza moc). W 1980 roku zaś miała miejsce pierwsza wymiana silników: typ M116 (3499 cm³) rozwiercono do pojemności 3818 cm³, typ M117 (4520 cm³) natomiast do pojemności 4973 cm³. Ten ostatni oferowany był tylko w Europie. Na rynku amerykańskim więc topowym motorem został M116 o pojemności tylko 3818 cm³. Ten marazm trwał aż do 1985, kiedy to po raz kolejny nastąpiło odświeżenie gamy jednostek napędowych: na rynku europejskim silnik M110 zastąpiony został przez M103 o pojemności 2960 cm³ oraz motor M116 rozwiercono do 4196 cm³. Nowością na rynkach amerykańskim, japońskim i australijskim był silnik M117 rozwiercony do niebotycznych 5547 cm³. Mimo pojemności, nie był on jednak najmocniejszą jednostką montowaną w R107, bowiem jego potencjał ograniczały restrykcyjne normy emisji spalin.
W roku 1985, odświeżeniu palety silników towarzyszyło odświeżenie nadwozia. Zmienione zostały m.in. przedni zderzak, progi, wzory felg aluminiowych. W takiej formie R107 produkowany był do 1989. W tym roku zaprzestano wytwarzania tego bardzo popularnego modelu.. Żywot R107 trwał aż 18 lat, jest to więc najdłużej, po klasie G, produkowany Mercedes w historii. Jego następcą został model R129, produkowany w latach 1989-2001.
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz